วันพฤหัสบดีที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2551

ประวัติ ตุ้ย เอกซเรย์

ผู้ส่งข่าวยามวิกาล

ปี พ.ศ. 2498

หลังจากได้บุตรเป้นหญิงถึง 2 คน สมใจนึก คนโตชื่อตุ๋ม-พิมพ์วรัชญ์ และคนรองชื่อ ต๋อม - นัฏฐวัตถ์ ต่อมาเมื่อตั้งครรภ์ บุตรคนที่ 3 คุณแม่ สุมาเรศ โกศัยดิลก ปรารถนา จะได้บุตรชายไว้เชยชมกับเขาบ้าง ฉะนั้นเวลาไปกราบไหว้พระ หรือทำบุญที่วัดไหนก็ตาม ท่านมักจะตั้งจิตอฐิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ประทานบุตรในครรภ์เป็นผู้ชายเสมอ

เมื่อคุณแม่สุมาเรศตั้งครรภ์ได้ประมาณ 3 เดือน คืนหนึ่งก็นิมิตว่า ได้เข้าไปอยู่ท่ามกลางป่าเปลี่ยวแต่เพียงลำพัง เบื้องหน้า อันไกลโพ้น คือขุนเขาทะมึนน่าเกรงขาม ข้างในรู้สึกคล้ายกับมีถ้ำอยู่ ทันใดนั้น เบื้องหน้า ได้ปรากฎร่าง ผู้เฒ่า ท่านหนึ่ง ผมยาวสีดอกเลา อยู่ในเครื่องแต่งกายสีขาวทั้งชุด ในมือถือไม้เท้ายอดคดงอไม่ต่างจากแผ่นหลังของท่าน จากนั้นท่านผู้เฒ่า ได้เดินตรงมายังคุณแม่สุมาเรศช้าๆ หยุดยืนตรงหน้าห่างประมาณสองเมตร แล้วยกไม้เท้า ช ี้ตรง มา
ท ี่ท้อง พร้อมกับกล่าวว่า
"ลูกในท้องของเจ้าเป็นผู้ชาย ถ้าเขาเกิดมาจงดูแลเขาให้ดี เมื่อเติบโต ภายภาคหน้า เขาจะไม่เหมือนใคร"

กล่าวจบผู้เฒ่าท่านนั้น
ก็ถือไม้เท้าเดินหันหลังกลับช้าๆ ห่างออกไป เพียงไม่กี่ก้าว ร่างก็หายวับไปต่อตา

เมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา คุณแม่สุมาเรศได้ผุดลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับมีอาการ ขนลุกซู่สะท้านไปทั้งตัว หัวใจยัง เต้น รัว ไม่เป็นจังหวะ ท่านยังจำเหตุการณ์ ในความฝันได้ดีทุกฉาก ราวกับว่าเป็นเรื่องจริง ที่เพิ่ง เกิดขึ้นไม่นาน

คุณแม่สุมาเรศยกมือขึ้นลูบท้องตัวเองเบาๆ และเกิดความมั่นใจลึกๆว่า ลูกในครรภ์ต้องเป็นผู้ชายดังความฝัน อย่างแน่นอน จากนั้นจึงได้พนมมือยกขึ้นเหนือศรีษะ ขอบพระคุณชายชราในความฝัน ด้วยความเคารพ และศรัทธาที่ท่านได้มีความเมตตามาส่งข่าวล่วงหน้า

และที่น่าอัศจรรย์ยิ่งนัก คือ ตลอดระยะเวลา 9 เดือน ที่ตั้งครรภ์ บุตรคนที่ 3 คุณแม่สุมาเรศไมเคย่มีอาการคลื่นเหียนอาเจียน หรือแพ้ท้องเหมือนหญิงมีครรภ์คนอื่นแม้เพียงสักเล็กน้อย นอกจากนี้ สุขภาพร่างกายของท่าน ยังแข็งแรงสมบูรณ์ดีอีกด้วย

สองเดือนก่อนคลอด ท่านสังเกตุว่าลูกในครรภ์ ดิ้นแรงมาก ท้องนูนขึ้นนูนลง บ่อยครั้ง เหมือน ลูกต้องการจะทักทาย ทุกครั้งเวลาเอามือลูบคลำที่ท้อง คุณแม่สุมาเรศรู้สึกเหมือนได้สัมผัสกับลูก อย่างใกล้ชิด และมักจะแอบยิ้มคนเดียว บอกกับตัวเองเสมอว่า ลูกคนนี้ต้องเป็นผู้ชายโดยไม่ต้องสงสัย

วันจันทร์ที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2499
ถือเป็นฤกษ์และนิมิตรหมายที่ดีงาม วันนั้นท้องฟ้าปลอดโปร่งแจ่มใส

ณ โรงพยาบาล วชิระพยาบาล กรุงเทพมหานคร ท่ามกลางความตื่นเต้นยินดี ของทุกคน ในครอบครัว โดยเฉพาะคุณแม่สุมาเรศนั้นท่านปลาบปลื้มยินดีกว่าใครๆ เพราะได้บุตรชายสมใจปรารถนา และตั้งชื่อเล่นให้ลูกตั้งแต่ ยังอยู่ในครรภ์ว่า "ตุ้ย" ส่วนชื่อจริงนั้น คือ จักรินทร์ โกศัยดิลก

หลังจากรักษาตัวที่โรงพยาบาลประมาณ 5 วัน หมอเห็นว่า คุณแม่สุมาเรศและลูกชาย ต่างมีสุขภาพ แข็งแรง ทั้งคู่ จึงอนุญาตให้กลับไปพักฟี้นที่บ้านได้

ความที่จักรินทร์เป็นลูกชายคนแรกครั้งครอบครัว บวกกับเขาเป็นเด็กน่ารัก ช่างเจรจา จึงกลายเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัวเป็นอย่างมาก





จากหนังสือ "คนตาทิพย ตุ้ย เอกซเรย์"์ เรียบเรียงโดย พ.สวัสดิ์พร